dinsdag 4 december 2018

2de zondag in de advent



Kinderen in armoede , we begrijpen het meestal niet,
het zal wel iemands schuld zijn.
We kijken weg en gaan snel verder.
Een probleem voor een ander.
Heer vergeef ons,

Draag mij, God in barmhartigheid. Til mij op uit al mijn kleinheid.
Koester mij in barmhartigheid: Vader, Moeder, God met ons.

Ouderen die eenzaam zijn .
Daar zijn toch instellingen voor .
We kijken weg en gaan snel verder.
Een probleem voor een ander.
Heer vergeef ons,

Draag mij, God in barmhartigheid. Til mij op uit al mijn kleinheid.
Koester mij in barmhartigheid: Vader, Moeder, God met ons.

Zieken die aandacht vragen, iemand die luistert
Iemand anders zal dat wel doen 
We kijken weg en gaan snel verder.
Een probleem voor een ander.
Heer vergeef ons,

Draag mij, God in barmhartigheid. Til mij op uit al mijn kleinheid.
Koester mij in barmhartigheid:Vader, Moeder, God met ons.

Voorbeden (124)

Bidden we om mededogen,
om mensen met een warm hart die ons zeggen waar het op staat.
Laten wij zingend bidden…

Wek uw kracht en kom ons bevrijden. (2x)

Bidden we om profetenmoed,
om mensen die hun nek uitsteken voor recht en gerechtigheid.
Laten wij zingend bidden…

Wek uw kracht en kom ons bevrijden. (2x)

Bidden we om erkenning,
dat kinderen in armoede door ons gehoord en gezien worden.
Laten wij zingend bidden…

Wek uw kracht en kom ons bevrijden. (2x)

Bidden we om openheid en ontvankelijkheid,
dat we ons kunnen laten verrassen
door wat het leven voor ons in petto heeft.
Laten wij zingend bidden…

Wek uw kracht en kom ons bevrijden. (2x)


Bezinning

Misschien…
Misschien is je huis te klein,
en kan er niemand meer in;

misschien is je huis te groot:
Hij zal er zijn weg niet vinden;
misschien is je hart te koud
om voor kleinen oog te hebben;

misschien is je hart te zwak
om nog van goedheid te dromen;
misschien is het licht van je geloof gedoofd
en is je vertrouwen gestorven van ontgoocheling;


misschien is er voor niets,
voor niemand plaats tenzij
voor angst en vrees en dreiging;

misschien is je deur op slot,
misschien ben je nooit thuis,
niet eens voor jezelf;

misschien...
Waren de tijden beter misschien,
of waren de mensen anders
toen Jezus kwam die eerste keer?

En toch kwam Hij,
en toch komt Hij,
elk jaar opnieuw.

Misschien kun je voor Hem
alsnog een plaatsje vinden
in de herberg van je hart.


Geen opmerkingen: