maandag 11 december 2017

3de zondag van de advent



Er liggen zoveel hindernissen op onze weg.
Soms missen we de kracht en de moed om ze op te ruimen.
We gaan er in een boog omheen, en alles blijft zoals het was.
Heer wees goed voor ons.

Draag mij, God in barmhartigheid. Til mij op uit al mijn kleinheid.
Koester mij in barmhartigheid: Vader, Moeder, God met ons.

Er zijn zoveel stenen waaraan wij ons kunnen stoten,
zovele heuvels die onze krachten opeisen,
zovele dalen waarin we ons verschuilen.
Uw woord van vandaag daagt ons uit.
Heer wees goed voor ons.

Draag mij, God in barmhartigheid. Til mij op uit al mijn kleinheid.
Koester mij in barmhartigheid: Vader, Moeder, God met ons.

Het valt dikwijls moeilijk om onze wegen te verlaten :
de macht der gewoonte.
Het is altijd zo geweest : houden zo!
Gij roept ons op tot ommekeer.
Heer wees goed voor ons.

Draag mij, God in barmhartigheid. Til mij op uit al mijn kleinheid.
Koester mij in barmhartigheid: Vader, Moeder, God met ons.


Voorbeden

Voor hen die hun levensweg nog moeten vinden,
voor alle jonge mensen
die met veel verwachting hun toekomst tegemoet gaan.
Dat zij niet verloren lopen,
maar in hen die hen omringen
iets mogen ondervinden van U God.
Laten we zingend bidden

Wek uw kracht en kom ons bevrijden. (2x)

Voor hen die hun weg in het leven gevonden hebben,
voor alle mensen in de kracht van hun jaren.
Dat zij niet zelfgenoegzaam worden,
maar in hun omgang met medemensen
beeld zijn van U God.
Laten we zingend bidden

Wek uw kracht en kom ons bevrijden. (2x)

Voor hen die reeds een heel lange tocht hebben afgelegd,
voor ouderen en bejaarden,
door het leven gerijpt.
Dat zij zich niet opsluiten in hun eigen kleine kring,
met hun levenservaring en relativiteitsvermogen
onze samenleving van dienst blijven,
om zo in woord en daad te getuigen van U, God.
Laten we zingend bidden

Wek uw kracht en kom ons bevrijden. (2x)



Bezinning na de communie


Op de grens van het beloofde land,
een grens die Mozes met zijn volk niet mocht oversteken.
Jozua, die na Mozes kwam, mocht dat wel.
Hij gaat binnen in dat nieuwe land,
niet meer het land van de droom, van de belofte,
maar van de concrete werkelijkheid.

Tussen twee werelden in ligt de Jordaan.
En midden in die rivier staat Johannes de doper,
als een paal boven water.
Hij probeert mensen te overhalen over te steken,
door de Jordaan heen, naar het beloofde land
om van dat gedroomde Rijk van God echt werk te maken.
Er is veel angst en aarzeling daar bij de Jordaan
want wie wil oversteken maakt belangrijke keuzes…

In de Advent staan ook wij bij Johannes aan de Jordaan.
Hij probeert ook ons te overhalen
 het beloofde land binnen te trekken,
over te stappen van droom naar daad.
Trek je mee om het geluk te vinden
van een leven in rechtvaardigheid en liefde?

Stilte


Geen opmerkingen: