dinsdag 9 november 2010

33ste zondag door het jaar

Moment van inkeer

God, in Jezus’ leven en verrijzenis
hebt Gij ons getoond
dat Uw vrede en gerechtigheid
het eens zullen halen op alle geweld en onrecht.
Vergeef ons als wij moedeloos worden
bij al het negatieve dat op ons afkomt
en tegenover anderen niet durven getuigen
van ons geloof en onze hoop.
Heer, ontferm U over ons, Her wees goed voor ons.

Wohin soll ich mich wenden,
wenn Gram und Schmerz mich drücken?
Wem künd ich mein Entzücken,
wenn freudig pocht mein Herz?
Zu Dir, zu Dir,
o Vater, komm’ich in Freud’ und Leiden,
Du sendest ja die Freuden,
Du heilest jeden Schmerz.

Waar moet ik mij op richten
als smarten mij verteren?
Of tot wie kan ‘k mij keren
als vreugd’ klopt in mijn hart?
Tot U, o Heer en Vader,
kom ik in vreugd’ en lijden,
gij kunt mijn hart verblijden,
gij steunt mij bij mijn smart!


Voorbeden


Bidden we voor alle verantwoordelijken in de Kerkgemeenschap,
dat zij Jezus’ boodschap
van hoop en vertrouwen in de toekomst
en in Gods nabijheid verkondigen.
Dat zij mensen bemoedigen
in hun inzet voor het geluk van medemensen.
Laat ons zingend bidden

Ubi Caritas, et amor. Ubi caritas, Deus ibi est.

Bidden wij voor alle mensen
die de toekomst van onze wereld somber inzien,
dat zij christenen mogen ontmoeten
die getuigen van hun diep geloof in Gods liefde en trouw.
Laat ons zingend bidden

Ubi Caritas, et amor. Ubi caritas, Deus ibi est.

Bidden wij voor alle christenen die zich,
ondanks alle feiten en negatieve berichtgeving,
blijven inzetten voor het goede
dat zij waardering en steun van medemensen mogen ervaren.
Bidden we dat we ook zo’n mensen zouden zijn.
Laat ons zingend bidden

Ubi Caritas, et amor. Ubi caritas, Deus ibi est.



Bezinning na de communie


Wie gelooft in een toekomst
zoals God die droomt,
zet er zich vandaag achter,
opdat die droom zou gerealiseerd worden.
Geloven is dan weten dat velen
het niet met je eens zullen zijn,
of niet willen meewerken,
En ondanks alles
in Zijn naam toch verder doen.
Is weten dat God ons niet bewaart
van onrust en onbegrip,
van moeilijk begaanbare wegen.
Maar dat Hij ons ook zijn kracht geeft
om niet passief af te wachten,
Maar het met Hem te wagen
En altijd opnieuw, in de voetstappen
van Jezus, verder te gaan.

Stilte

Geen opmerkingen: