Heilige Drie eenheid

Moment van inkeer


Heer, als wij vergeten dat God een Vader is voor alle mensen,
en wij broers en zusters van elkaar;
leer ons dan met uw ogen kijken.
Heer, ontferm U over ons. Heer, wees goed voor ons.

Wij zoeken hier uw aangezicht.
God, houd uw oog op ons gericht:Kyrie eleison!

Christus, als wij uw liefde niet zichtbaar maken,
blijf ons dan oproepen.
Christus, ontferm U over ons. Christus wees goed voor ons

Wanneer het donker ons verrast,
houdt ons dan met uw goedheid vast: Kyrie eleison!

Heer, als we twijfelen aan uw nabijheid en uw trouw,
laat ons dan uw aanwezigheid ervaren
in uw schepping en in medemensen.
Heer, ontferm U over ons. Heer, wees goed voor ons

Ontvlam in ons en vuur ons aan!
Getroost zullen wij verder gaan: Kyrie eleison!


 
Voorbeden


Bidden we tot de Vader,
die onze naam geschreven heeft in de palm van zijn hand.
Dat wij op zijn goedheid en nabijheid durven vertrouwen.
Laten we zingend bidden

Mens voor de mensen zijn,herder als God
Trooster voor groot en klein, zo lief als God

Bidden we tot Jezus, die wij zoon van God mogen noemen
en met ons meegaat als vriend en tochtgenoot,
die zich telkens opnieuw aan ons geeft in brood en wijn. *
Dat wij hem navolgen in zijn concrete zorg voor mensen.
Laten we zingend bidden

Mens voor de mensen zijn,herder als God
Trooster voor groot en klein, zo lief als God

Bidden we tot de heilige Geest,
die sinds ons doopsel in ons woont
en vruchten van liefde, vrede en vreugde schenkt.
Dat wij en alle christenen openstaan om zijn gaven te ontvangen
Laten we zingend bidden

Mens voor de mensen zijn,herder als God
Trooster voor groot en klein, zo lief als God

Bidden wij in deze examentijd bijzonder tot de heilige Geest
om zijn kracht voor alle kinderen en jongeren,
dat zij volhouden in hun studies
en om wijsheid voor allen die hen omringen als familie of leerkrachten.
Laten we zingend bidden

Mens voor de mensen zijn,herder als God
Trooster voor groot en klein, zo lief als God

 
Bezinning na de communie


Met een handjevol, kleine, zwakke mensen
is het ooit begonnen.
Vanuit onmacht, angst en ontgoocheling
hebben zij de handen in elkaar geslagen
en zijn ze op weg gegaan.
Waarheen?
Ze wisten het zelf niet.
Ze deelden wat ze hadden
en hielden de droom wakker die Jezus in hen had gewekt.
Vanuit hun verbondenheid
zetten ze kleine, dagelijkse stappen die haalbaar waren.
En dat was heel wat!
Zo groeide indertijd nieuw leven.
Waarom zou dat nu, tweeduizend jaar later, niet opnieuw kunnen?
Ja, waarom niet?

naar Manu Verhulst