zaterdag 2 april 2011

Biechtspiegel

Uitnodiging tot de biecht- en verzoeningsviering op 9 of 10 april 2011

De Kerk nodigt alle christenen uit om voor Pasen heel persoonlijk, in de biecht, tegenover God onze spijt uit te drukken voor alles waarin we tegen zijn liefde ingingen, voor alle keren dat we hard waren en mensen ontgoochelden of kwetsten en aan Hem om vergeving te vragen. Zo’n persoonlijke biecht kan een genademoment zijn waarbij we, net als de Samaritaanse vrouw, de blindgeborene en Lazarus, Gods goedheid en liefde concreet mogen ervaren in de persoonlijke vergeving die één van de priesters elk van ons in Gods naam toezegt. Want God wil ons met Pasen laten verrijzen tot nieuwe mensen. De biecht is een genademoment om te ervaren hoe God ons al onze zonden vergeeft en ons weer nieuw wil maken. Want Hij laat ons nooit los.
We willen je dan ook graag uitnodigen om in het volgende weekend 9 en 10 april deel te nemen aan de biechtviering in één van de parochies van onze federatie.

Biechtspiegel

Misschien kan deze biechtspiegel je helpen om naar dit moment toe te groeien.
In de voorbije zondagen zijn we op weg gegaan met de grote verhalen uit de heilsgeschiedenis van God met Zijn volk maar ook met elk van ons. Telkens ging het om keuzes doorheen de woestijn naar Pasen toe. We staan zoals de eerste mens voor de keuze tussen in God geloven of onszelf God wanen, om zoals Abraham en Mozes en met David, te kiezen tussen opstaan voor Gods wil en nieuwe wegen durven gaan of vasthouden aan onze eigen zekerheden.

Zoals de Samaritaanse vrouw mogen we Jezus ontdekken als bron van leven, en ontdekken hoe we ook zelf kansen krijgen om nieuw leven te vinden en te geven aan anderen. Wie Jezus ontmoet in het vieren van de eucharistie, in het lezen van de Schrift, in het gebed, ontdekt de Bron van leven die nooit opdroogt. Hoe kom je bij die Bron van leven voor jezelf en dieper en voor zoveel andere mensen met wie je verbonden bent? Die Bron kan overwoekerd geraakt zijn door altijd maar bezig te zijn. Ze kan onder het zand bedolven zijn door jouw negatieve blik op jezelf of op anderen. Ze is misschien verzilt door jouw hardheid of door je onverschilligheid tegenover het leed en het gebrek aan kansen van zovele mensen, in eigen samenleving en wereldwijd. Misschien durf je niet drinken van die Bron omdat ze je oproept en uitnodigt om anders te leven. Maar weet, God de uiteindelijke bron van leven, wil je ontmoeten en je dorst naar geluk lessen.

Misschien is je blik verduisterd zoals bij de blindgeborene en zie je niet hoe God je voortdurend uitnodigt om te kijken met je hart en te zien hoe je aan zoveel andere mensen Gods liefde kan doorgeven. Misschien kijk je wat teveel naar het uiterlijke van mensen of laat je je vaak leiden door vooroordelen. Je kan verblind zijn door ruzie, afgunst of door jouw negatieve ervaringen in het verleden. Je zicht kan onscherp gemaakt zijn door fouten die je maakte of omdat je enkel ziet wat anderen vertellen of door de invloed van de media. Maar weet dat Jezus jou wil genezen en je opnieuw Zijn licht geven in je leven. Jezus wil je ogen openen om beter te zien, met de ogen van het hart waarmee God naar jou kijkt en naar alle mensen. Hij wil elk van ons genezen van onze eigen blindheid en kwetsuren.

God wil Zijn mensen opnieuw doen leven en bevrijden uit alles wat hen belet om voluit te leven, zoals Jezus eens Lazarus terug tot leven riep. Misschien lijdt je onder onbegrip of tegenslag en kan je zo moeilijk weer het mooie en het goede zien rondom jou. Misschien belet dit jou attent en hartelijk te zijn in je ontmoetingen met anderen. Zoveel mensen in je omgeving of wereld wijd kijken uit naar omstanders die met geduld luisteren naar hun pijn, angst of verdriet, naar een uitgestoken hand of een bemoedigend woord om weer te kunnen opstaan? Ze rekenen misschien op jou? Waar heb jij wellicht kansen laten voorbij gaan om mensen los te maken van wat hen bekneld en gevangen houdt om ze te helpen opnieuw op te staan? We worden uitgenodigd om de steen die voor ons hart ligt en die ons belet om echt te leven te laten wegrollen en in Gods naam ook anderen te laten opstaan uit alles wat hen belet te leven.

Geen opmerkingen: